Rio was amazing!

Lieve allemaal,

Allereerst natuurlijk een heel gelukkig nieuwjaar, of zoals ze hier in Brazilië zeggen: Feliz Ano Novo! Hopelijk hebben jullie een mooie jaarwisseling gehad en volop genoten van alle gezelligheid nog met kerst, oliebollen en het vuurwerk! Wij hadden twee weken vrij van studie hier in Aracaju, aangezien de polikliniek van het ziekenhuis gesloten was, dus besloten we om kerst en oud&nieuw in Rio de Janeiro te vieren dit jaar!

Op 21 december vlogen we vanaf Aracaju direct naar Rio de Janeiro. We waren bijna bang dat we Rio niet zouden halen, aangezien er zo’n dik wolkenpakket boven Rio hing wat zorgde voor extreme turbulentie, best een beetje eng… Gelukkig landden we veilig in het begin van de avond en op internet hadden we verhalen gelezen dat het reizen met de bus soms wat gevaarlijk kan zijn ’s avonds in Rio, dus we besloten om niet moeilijk te doen en gewoon een taxi naar ons eerste hostel te pakken in de wijk Ipanema. De taxirit duurde ruim 45 minuten en eenmaal aangekomen in ons hostel kregen we een kamer op de 6de verdieping (zonder lift en met hele smalle trappen) die we deelden met nog 8 anderen backpackers! Lekker krap, maar wel gezellig! Nadat we onze spullen in onze kamer hadden gedumpt en net op weg waren naar de bar van het hostel, kwamen we een Argentijn tegen op de gang. Hij vroeg of we zin hadden in een feestje die avond en daar waren we wel voor in! Zo gezegd zo gedaan, een uurtje later stonden we op een partyboot in de haven van Rio en genoten wij als vrouwen van het eerste uur gratis drankjes! Rond middernacht vertrok de boot en maakten we een rondje langs de kust van Rio, met prachtig uitzicht, leuke muziek en gezellige mensen! Om 4 uur stapten we weer aan wal en namen we een taxi terug naar het hostel.

We hadden besloten om wel een wekker te zetten, zodat we ons gratis ontbijtje de volgende ochtend niet zouden missen. Helaas blijkt slapen in een kamer met 8 andere personen toch lastiger dan gedacht, dus we waren al voor de wekker weer wakker. Toen we naar buiten keken werden we echter onaangenaam verrast, het regende!! En niet zo’n beetje ook, dikke grijze wolken en stromende regen… We hadden ons niet echt voorbereid op regenachtige dagen in Rio, dus we wisten niet zo goed wat we deze dag moesten gaan doen. Gelukkig kwamen we beneden bij het ontbijt onze eerste landgenoot tegen! Hij vroeg of we zin hadden om mee te gaan naar een favela samen met hem en een jongen uit Israël, dus zo hadden we toch ineens een plan voor deze regenachtige dag. De taxi zette ons af aan de voet van de favela Santa Marta, één van de relatief veiligere favela’s in Rio. We wilden met een soort treintje naar de top van de favela, maar helaas was het treintje die dag gesloten/stuk? Dan maar te voet naar de top van de favela, alleen hoe kom je daar was de vraag…? Allemaal kleine straatjes en kruipdoor sluipdoor weggetjes, kortom: het was onmogelijk voor ons om zelf de snelste weg omhoog te vinden. Gelukkig boden twee jongetjes die zelf in de favela wonen zich aan om onze gids te zijn, tegen een kleine vergoeding van 10 reais (3 euro) per persoon. Zij hebben ons door alle smalle steegjes en steile trapjes naar de top van de favela geleid, waarbij we onderweg nog langs het standbeeld van Michael Jackson kwamen! De clip van zijn hit ‘They don’t care about us’ is opgenomen in Salvador (zie ons vorige reisblog!) en Rio de Janeiro. Op de top van de favela lag een voetbalveldje en tja, als je in het land bent waar voetbal zo’n grootse sport is en alle kinderen ervan dromen de nieuwe Ronaldinho of Neymar te worden, dan moet je natuurlijk even een potje meedoen! Dus daar stonden we dan, in de stromende regen een potje te voetballen met een groep jongens uit de favela! Aan het einde met z’n allen op de foto en vervolgens brachten onze gidsjes ons weer terug naar beneden. Helemaal doorweekt en redelijk moe kwamen we terug in ons hostel, waar we besloten even een powernapje te doen, aangezien er ook deze avond weer een feestje op de planning stond. Met een aantal mensen uit het hostel zijn we ’s avonds naar een feestje in club 00 geweest, erg gezellig!

Gelukkig werden we de volgende dag niet wakker met stromende regen, maar van mooi weer was echter ook nog geen sprake. Het was droog en de lucht was enigszins lichter, maar een stukje blauwe lucht was nog nergens te bekennen. Overdag hebben we langs het strand van Ipanema en het welbekende Copacabana beach gelopen, waar we eindelijk onze felbegeerde selfie-stick hebben gekocht! Die selfie-stick moest natuurlijk zo snel mogelijk uitgeprobeerd worden, dus we besloten om ’s avonds naar de grootste verlichte kerstboom ter wereld te gaan, die in een groot meer valkbij ons hostel stond. We voelden ons net een stel Chinezen met onze nieuwe aanwinst, maar de foto’s zijn wel erg grappig geworden!

Ja jaaa, de volgende ochtend werden we gewekt door heerlijke warme zonnestralen! De meeste wolken waren verdwenen en hadden plaats gemaakt voor blauwe lucht en zon! En niet te missen kans dus om naar het strand te gaan! De stroming in zee was heel sterk en de golven waren ontzettend hoog en soms zelfs best wel eng, dus echt zwemmen zat er niet in, maar het was wel een heerlijk dagje op het strand! Aangezien het eerste kerstdag was vandaag, besloten we ’s avonds lekker uit eten te gaan. Het merendeel van de restaurantjes en winkels waren natuurlijk gesloten, maar gelukkig vonden we nog een leuk plekje waar we heerlijke steak hebben gegeten! Eenmaal terug in het hostel bleek het caipirinha-avond te zijn en daar hebben we dan ook gezellig aan meegedaan!

Op het moment van boeken hadden we al besloten om niet gedurende 12 dagen in hetzelfde hostel te verblijven, omdat we verschillende delen van de stad wilden zien, dus de volgende ochtend moesten we uitchecken en gingen we op pad naar ons tweede verblijf in de wijk Botafogo. Vandaag was weer een stralende dag en deze dag hadden we uitgekozen om naar het misschien wel bekendste standbeeld ter wereld te gaan, Christus de Verlosser. Ik weet niet meer precies waarom, maar we hadden besloten om de weg naar de top van de 700 meter hoge berg te voet af te gaan leggen… Om 14:00, ja ja op het heetste moment van de dag, begonnen we aan deze tocht. Na een tijdje merkte we dat we letterlijk de enige toeristen waren die wandelend naar boven gingen.. Om de paar seconden kwam er een busje met toeristen voorbij en meerdere malen werd er aan ons gevraagd of geen lift wilden omhoog. Toch bleven we bij ons besluit om naar boven te lopen en ondanks dat het bloedheet was en soms best vermoeiend, was het uitzicht onderweg echt prachtig! Na anderhalf uur kwamen we aan bij de ticketverkoop en daarna was het nog een halfuurtje doorklimmen tot de top waarop het Christusbeeld staat! Wauw, wat een adembenemend uitzicht heb je vanaf hier over heel Rio!! Ook hier kwam de selfie-stick weer goed van pas! Onze voetjes waren toch wel redelijk moe na de klim van 8 kilometer omhoog, dus we besloten om terug te gaan met een busje. De rij voor deze busjes was echter belachelijk lang en een medewerker vertelde ons dat we ongeveer 2 uur in de rij zouden moeten staan… 2 uur wachten, daar hadden we nou echt geen zin in, dus dan toch maar weer het eerste stuk tot aan de ticketverkoop lopen. Eenmaal daar hebben we een taxi gepakt en ons heerlijk naar ons hostel laten brengen.
Na deze dag hadden we wel behoefte aan een goede nachtrust, maar die was ons helaas niet gegund… In dit hostel deelden we een kamer met nog 6 anderen, waaronder twee nogal aparte Brazilianen… Naast het feit dat ze hun kleren streken met hun zelf meegebrachte strijkijzer en er de voorkeur aan gaven om soms naakt te slapen, was één van hen ook nog eens een koning in snurken!! Het was onmogelijk voor ons om daar lekker doorheen te slapen, dus niet geheel goed uitgerust begonnen we aan de volgende dag.

Aangezien we redelijk moe waren en het deze dag ontzettend warm was, bijna 40 graden, besloten we verkoeling te zoeken op Copacabana beach! Lekker een dagje strand met een veel rustigere en heerlijk verfrissende zee. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten en biertjes gedronken op de zogenaamde Food Fair van Botafogo, een soort pleintje met allerlei eetkraampjes, gezellige muziek en veel mensen!

Ons hostel in Botafogo bevond zich ook dichtbij de Pao de Acucar, ofwel de Suikerbroodberg. Dit is een grote berg die in de zee vlak voor de kust van Rio ligt en de top is alleen te bereiken middels een kabelbaan. De eerste stop van de kabelbaan ligt op een iets kleinere berg, namelijk Morro Urca, waar het uitzicht over de stad ook al prachtig is! We hadden van meerdere mensen gehoord dat je de zonsondergang moet bekijken vanaf de top van de Pao de Acucar, dus tegen het eind van de middag namen we de tweede kabelbaan omhoog. Het is inderdaad waar, de zonsondergang over Rio de Janeiro gezien vanaf de Pao de Acucar is geweldig! De vele ‘oohs’ en ‘aahs’ vliegen je om de oren en iedereen maakt foto’s, zo ook wij natuurlijk!

Na 3 dagen Botafogo was het weer tijd om van hostel te wisselen en naar onze laatste bestemming in Rio te gaan, de feestelijke wijk Lapa! We hadden 5 nachten in het Books Hostel geboekt, absoluut het leukste hostel waar we tot nu toe zijn geweest! De eigenaar is ontzettend behulpzaam en vooral heel gezellig, evenals alle backpackers die ook in het Books Hostel waren! In dit hostel hadden we door omstandigheden een 4 persoons kamer gekregen, wat achteraf ontzettend fijn was aangezien we daardoor veel meer ruimte hadden voor onze spullen! We deelden deze kamer met twee backpackers uit Australië.
In de loop van de middag zijn we naar het beroemde Maracana voetbalstadion geweest, het hart van de voetbalstad Rio de Janeiro en tevens de plek waar de finale van de afgelopen wereldkampioenschappen gespeeld is. Op eigen houtje hebben we het stadion verkend en onder andere een kijkje genomen op het veld, in de kleedkamers, de perskamer en natuurlijk op de tribune!
Eenmaal terug in ons hostel vroegen onze roommates of we zin hadden om mee te gaan naar een bar in de wijk Santa Teresa. Deze wijk ligt op een grote heuvel in Rio en vanuit de bar zou je ’s avonds een mooi uitzicht hebben over de verlichte stad. Op google maps leek de bar op de slechts 2 km afstand te liggen van ons hostel, dus we gingen er lopend heen. De bar bleek echter iets moeilijker te vinden te zijn en ook iets verder dan gedacht, dus na een flinke klim en ruim een uur later kwamen we aan bij de bar, die helaas alleen plek had voor mensen die gereserveerd hadden… De tocht terug naar het hostel ging gelukkig bergafwaarts dus we waren zo weer thuis en vonden dat we wel een lekker drankje in het hostel verdiend hadden, ook gezellig!

Er stonden nog een aantal dingen op ons ‘must see lijstje’, waaronder de Kathedraal en de Escadaria Selaron, de felgekleurde trap die de wijk Lapa verbindt met de wijk Santa Teresa. Deze trap is geheeld bedekt met tegeltjes en is een kleurrijke toevoeging aan de wijk! Het was echter de aller aller allerwarmste dag in Rio, dus binnen no time waren we oververhit en wisten we niet hoe snel we naar het strand moesten om verkoeling te zoeken in de zee. ’s Avonds was het gezellig druk op straat en zijn we beland op een leuk buitenterras met live muziek en heerlijke sangria!

Zonder dat we het echt doorhadden, was het ineens al 31 december! Time flies when you’re having fun in Rio! Ter voorbereiding op het grote feest ’s avonds op het strand van Copacabana besloten we overdag lekker rustig aan te doen en in het hostel te blijven. De bar van het hostel ging al om 2 uur open en vanaf dat moment vloeide de caipirinha’s rijkelijk! Rond een uur of zeven vertrokken we met een groepje uit ons hostel, allemaal in witte outfit, naar de Copacabana! De laatste uurtjes van 2014 stonden we dus in het gezelschap van 2 miljoen andere mensen op het strand, heel erg gezellig! Om twaalf uur barstte er een geweldige vuurwerkshow los die maar liefst 16 minuten duurde! We hadden allebei nog nooit zulk mooi vuurwerk gezien, prachtig!

Op 1 januari waren we ontzettend lui en voelden we ons net zo brakjes als de meeste mensen op 1 januari. Aan het eind van de middag hadden we wel genoeg van het lui zijn, dus besloten we om met onze roommates naar één van de zo vele plekken in Rio te gaan waar je kan genieten van de mooie zonsondergang, wat eveneens prachtige foto’s opleverde!

En voor je het weet is het dan alweer onze laatste dag in Rio de Janeiro! Opnieuw een ontzettend warme dag en een paar uurtjes vertoeven op het strand was dan ook heerlijk. Vrijdagavond is dé avond in de wijk Lapa, met heel veel muziek en dansende locals op straat. Onze laatste avond hebben we dus genoten van de sfeer en gezelligheid op straat, om vervolgens rond half 3 terug te keren in het hostel en de wekker om 5 uur alweer horen afgaan, aangezien we om half 8 ’s ochtends terugvlogen naar Aracaju.

Ondertussen zijn we nu alweer een paar dagen terug in Aracaju en ook het studeren is weer begonnen… De komende tijd zal vooral bestaan uit het verder schrijven van ons artikel, aangezien onze stage over 7 weken al klaar is hier!

Kortom, onze vakantie in Rio de Janeiro was helemaal top en we hebben er intens van genoten!

Tot over een paar weekjes!

Liefs Simone en Marijn

OHHH trouwens!! Nog voordat we naar Rio vertrokken hebben we ons hardloopdoel bereikt! 10 kilometer in de Braziliaanse hitte in 59 minuten  ! En voor degenen die dit niet geloven, we hebben bewijs! (zie foto’s)